Bir melankoli benim ki,
Şu kaldıramadığım göz kapaklarım,
Kandıramadığım kalbim.
Gözlerimin önünde uzanan,
Canlı bir ceset sanki,
Sapsarı bir benizle... aynada ki hayalim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
'aynada ki hayalim.'...ve melankoli..insan en çok aynada hisseder aslını....ve yine değiştirir yüzünü aynada..aynadan yansıyanlarla.budur hayat...devam eder...belki de bir andır o..gelir geçer
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta