Melankoli Şiiri - Enver Topaloğlu

1/
kaybolurum fakat
susmak benim yenilgim olsun
benim çıkmazım olsun
itiraf gibi başlayıp düelloya çağrılan aşk
anımsamasam geçmişi yorumlayıp
doğrularımdan kuşkulanmasam
hiç sorun değil
ancak
gün biter anısı
aşk biter ağrısı kalır
bitmeyen bir rüya var mı ki

yansımı aramasam yankımı duyamasam
kaybolurum fakat
susmak benim yenilgim olsun

2/
yastığımdaki kuşlara karşı
savunmasız kalıyor yüzüm

gece

son bir öpüş
son bir öpüş olsa

olsa dolar mı yanağımdaki çukur

bitmeyen bir rüya

ateşin öfkesini su

dilin zehrini sözcükler alır

3/
siyah bir kedi misin
penceremin önünde mızıka çalan

kimsen daha uzun kal

benim yalnızlığım
onların kalabalığı vardı
çektim kapıyı

benim kalabalığım
onların yalnızlığı oldu

4/
sonunda
duran
durulan
susan
hepsinin
anladım
ben varım

kalbimi dünyanın kapısına bıraktım
bağırdım
çık dışarı

5/
iki kişi kalıyorum yokluktan
aynaların boşluğunda duruyorum

çay bardaklarının gölgesi yutuyor ellerimi
masalar uzuyor kimsesizliğimden

burçlardan konuşmak
yalnızlığın sürgünü
zamanın sarmalı
duvar saatlerinin sarkacı

hayal perdesi kapanmayan akşamlarla bir olup
saçımı ayaklandıran rüzgar
hatırayı kışkırtan gurup
seni bana soruyor

6/
bilemiyorum

ne diyeyim