Bilmiyordum ben
Hayatın hiç de adil olmadığını fakat
İnsan gene de umut etmez miydi?
İnsanız işte düştük Bir kere umut denen o bataklığa
Bile bile bir çingene kızın edalı dansı gibi dans eden alevlerin içine yürümüştüm.
Canım yanıyordu ama o cılız ayaklarım durmuyordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!