Ne ettim de beni ne hale koydun?
Öz özünden belâ bulasın felek
Ömrümün tamını ömrüne saydın
Gül olup dalında solasın felek
Senden büyük kim ki, ben bu derdimi?
Üç beş kuruş para kazanır diye
Arvat havalanır göye hobbanır
Yorgun-argın işten gelince öye
Gaş yer çeker gözü çaya hobbanır
Bahıram özüne yessir arıyır
Ağabeyi
İkrâm eyle bu millet seyirmeden
Anzer yaylasından bal ağabeyi
Çark kırılır olmaz ki yedirmeden
)
Eziz dostum mene niye darılıf
Gorkudan kapısın çalabilmirem
Hele ne dedim ki,gama sarılıf
Çok derine ay gız dalabilmirem
Niye geldin şimdi seneler sonra
Dizimin üstünde terk ettin beni
Ancak kapanmıştır açtığın yara
Başkasına gittim fark ettin beni
Siyâh bir geceden medet umarak
Hasretinden gönlüm pare paredir
Yokluğun ateşten gömlektir Leylâ
Sitemim,efkârım nazlı yâredir
Bu canım kupkuru çömlektir Leylâ
Öpemedim al yanağın benini
O, Allahın Resûlü, Hâtem-ül-Enbiyâ’ dır
Hilkatin çekirdeği, ol Kâdir-i Zülcelâl
İlk nübüvvet nuruydu sırtındaki yumru hâl.
O, Allahın Resûlü Hâtem-ül-Enbiyâ” dır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!