Mektupların Bodrum, Bodrum'da Sevdan

Yüreğimdeki aşkı sulardın ya hep uzaklardan mektuplarınla,
Çiçek açtılar şimdi, görmelisin gelecek baharın sonbaharında,
Kırmızı desem değil, pembeye gönlü var desem inan ki yeri,
Bir kokuyor bir, üstelik halt etmiş zambak çiçeğiyle kara kedi…

Geç gelmek istemeyen bir baharın şiirlerindeki şairin yaz öncesi,
Mektuplarınla geldi, avucumda buğday görünce posta güvercini,
Açmaya kıyamadıklarım duruyor oysa, okunacak umarıyla sırada,
Tılsımı uçup da kaçar gider, açmıyorum yeminle, yolların hatırına…

Guguklu saatin her zaman yarışında sanki ötüşen dudakların gibi,
Sevdalanır umutlar, ayvanın ötesi, narın berisi, kirazla çilek perisi,
Özledin belki de eskilerin masalımsı çingene geceli sabahlarını,
Bodrum’un masmavi denizinden uzanıp da arzularla, Kos’a doğru…

Eski bir şarkı vardı ya bilirsin “Gitme sana muhtacım” der gibi,
Mektupların sevdalı genç kızların özlemlerinin afili bir filintası,
Bir yarım ay demem o ki; bir yarın say güneşin sıcak bakışlarını,
Tuttuğum ellerindeki deniz değil, yürek ortasıdır Bodrum Kalesi…

Şiiri sen, yeniyetme denizyıldızlarıyla sevişiyormuş gibisinden say,
Sevişmeler uzak aydınlıkların nöbetinde, ihanetler kızartma tadında,
Yorgun tüm sevdaların kitapları, uzak rafların kuytu kitapçılarında,
Sayıver üçün beşini, sayı bilmez çocuğun sübyansı bakışlarında…

Saldırsın süt bakışlı dolgun memelerine sevdayla o çılgın, annenin,
Gözleri içmeden sarhoş, elleri umutsuzluğunda berduş bir adamın,
Sahile vurmuş bu kez gelmemiş diğer mektupların denizde çivit mavi,
Kimi pembe, kimi yeşil ve hatta kimileri beyazında inatla, sarı kimileri…

Nedendir Bodrum’a gelenlerin hep sevda yolludur dedikodu etmeleri,
Nedendir özlemleri olsa da uzak ağlara takılıdır umarla gözlerin rotası,
Ne çok açlık, ne çok sefalet nereden bilecek ki yaşamadıkça başkaları,
Koşar adımlardır rüzgârın ıslığıyla yarıştaki su sesi, metresin umarları…

Bodrum Aşkı işte, kim yok kimi var, mezelerin en güzelindedir hayali,
Bende sen olmalarıdır başıboş, gönlü hoş, bulutlu havaların sarhoşu,
Bodrum’da aşk, kimi yek, kimi dubara, kimine madara, kiminde düşeş,
Yirmi dokuz, otuz, otuz bir saydıkça şehvete gelen mektuplardır kalleş..

Açarım bu gece yarısından sonra söz değil, mahrem bir yerde bakarım,
Okurum, okşarım, yangın yerine buçuk kala bir yel değirmeni alasında,
Elli altı, elli yedi, elli sekiz, elli dokuz, altmış saniyelerde sayılı zaman,
Şairin dediği o zaman; “Kükremiş aslan gibi bendime sığmam taşarım”…

Şiirci Çocuk
Yada Namı diğer Prof.Dr. Öner Samanlı

Bodrum – 09 Ekim 2016