Şehir Hapishanesinde bir ses, bir çıtırtı usule erdi mektubumu okurken. Ayazın ağzını dike dike bağırdı yüzüme en acı itiraflarını.
En çok da ; Hududunu çizemediğim kadınların silüetleri vardı mektupların satırlarında... Gölgede yok olmayı denemek aciz olmayı dilemekti nasılsa...
Tek isteğim bir kadının kanatları altında ölmeyi becerebilmekti sadece. Olmadı!
Kimse oralı olmadı! Benim buralı olduğum kadar......
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta