Mekfur Şiiri - Bekir Cıla 2

_MEKFUR_

Benlik ile gerildim, sanki dünyada tektim
İnsanlıktan payımı bitirdim gidiyorum
Gönül bağlarına da Gül değil Zakkum ektim
Gübre döktüm dibine yetirdim gidiyorum.

Söz verdim hiç tutmadım, hele şimdi ne êdem
Haktan af dilemektir başka nereye gidem
Harama helal deyip ye ye doymayan midem
Hileyi şer'iyye'ye getirdim gidiyorum.

Aşkla yanan yüreği iblis yine külledi
Nefis de yandaş zaten yelpazeyle yelledi
Güvendi dost sır verdi, beni adam belledi
Gıybetle diğer dosta götürdüm gidiyorum

Kendimi üstün görüp miskine iş buyurdum
Onlar ezilirken ben gölgelikte uyurdum
Komşumu düşünmedim hep karnımı doyurdum.
Onları aç hem susuz yatırdım gidiyorum.

Hoş munis sohbet için dost zili çalamadım
Boş yaşadım yoruldum hiç necat bulamadım
Dost gemisini deldim de bak Hızır olamadım
Beş yerinden su aldı batırdım gidiyorum.

İnayet Haktan dedim, ama gezdim kullarda
Pi Bekir adam mı ki yatmalıydı çullarda?
Doğrusu Yetmiş yıllık ömrü habis yollarda
Binince tahta At'a bitirdim gidiyorum.

B CILA 29;01;2023