Anne bugün Cuma akşamı değil
Dayanadım şimdi geldim.
Tarif edemediğim özlemlerim var yine sana.
Ne yaparsam yapayım gem vuramıyorum sana olan özlemlerime.
Bir şeyler söyle!
Sıkıntılarım muhacir olsun!
Gönlüm elemlerle değil de sürur dolsun!
Her toprağına elimi sürdüğümde,
Muhabbet kuşu misali şakımaktan bitap düşeyim!
Neşeler varken elemlerin ne işi var gönlümde?
Niye sıkıntı ve kederler bu kadar mübtela olmuş bana?
Ne yapıyorsam vaz geçmiyorlar kötülük bilmeyen sevdalı gönlümden!
Anne ne olur Allah aşkına öyle bir yol göster!
Bir yol göster ki
Özümü bulayım kendime güvenim gelsin!
Yüzlerce dostumun olduğunu sanıyordum hatta
Öylesine güveniyordum ki,
Namusumun dışında her şeyimi bir çırpıda düşünmeden
Paylaşabilirdim.
Hatta iki hisse onlara ben bir hisse ile yetinebilirdim.
Oysa ne kadar yanılmışım
Niye böyle anne?
Dost dediğin böyle olur mu
Umutlarım girmiş karanlık çıkmazlara!
Ufkuma çelikten prangalar vurulmuş!
Geleceğim ipotek altında
Anne oralarda bunlar yok değil mi?
İnsanlar bu kadar alçalmıyor değil mi?
Kuru ekmeğimi suya batırıp karnımı doyurmaktan şikayetim yok!
Şikayetim sadece insan görünümlü mahluklardan!
Kendilerine yazık etmiyorlar mı?
Ayıp değil mi?
Yanakları kızarmıyor mu?
Bu fani dünyaki ömür miatları sona ermeyecek mi?
Sütun mu dikecekler bu üç günlük dünyaya?
Basit ve anlamsız şeyleri şiar edinmişler,
Beyinli beyinsizler!
Lüks arabalarla, yatlarla, katlarla, mutlu olmaya çalışıyorlar!
Bu tür mutlulukların içi boş değil mi anne?
Keşke ilmiyle amel eden bir velinin önünde,
El pençe divan durup can kulağıyla dinleyip nefislerinin
Çılgın heves ve arzularına gem vursaydılar!
Keşke biraz da kabirdeki ahvallarini tasavvur etseydiler!
Anlayacaklardı yatların, katların, lüks arabaların, hiçbir faydasının olmadığını!
Tam aksine nimet değil de çok büyük bir külfet olduğunu!
Külfetlerin sıkıntısına hiçbir mahlukun dayanamayacağını!
Anne az kalsın unutacaktım …
Okuduğum fatihaları ihlasları yasin-i şerifleri ruhuna bağışlamayı
Yine her zaman ki gibi hep ben konuştum
Sen de sadece dinledin
Yine bir şeyler söylemeyecek misin?
Ne olur anne istersen beni azarla
İstersen çok serzenişte! bulunduğum için mezar başından kov beni!
Yeter ki konuş
Veya rüyalarıma gir teselli et rahatlat beni!
Gidiyorum.
En kısa zamanda yine geleceğim!
Zira gidecek başka yerim yok anne!
Mekanın cennet olsun annelerin annesi!
9/Aralık/2009
Kayıt Tarihi : 29.2.2012 19:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!