Uzar gider,
Boşluklardan
Fezanın kılcallarına
Kurtuluşun içsel dürtüsü gibi
Yer katmanından
Gök katmanına
Orwel'in 84'lük izdüşümü
Karalamaların içinde
Ati degil,
Bizzati
Yıkımın maverası..
Yani mizanda
Kendisi degil ben!
Tanrı Parçacığı gibi
Çarparken sağdan sola
Dimağım Cern'in koynunda
Kelt'in kült ovası gibi
Uzar gider
Ve
Mekanik kırılmalar,
Andromeda timsali yanılsamalar,
Histerik aynalar..
Anın şafağı gibi serinleşir,
Gözlerimin ufuklarında.
Ne asıl
Ne sahte..
Kim bilir?
Zıtlığın tufanında.
İnsansı suretin
Yer edinir,
Zamanda.
Agit Ayus. 24.10.18
Kayıt Tarihi : 8.7.2019 01:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!