MEHTAPLA ELELE
Gelir birazdan gönlüme ışıltı
Hele biraz yerine otursun yüreğim.
Vakitsiz şiir doğar mı terettüddeyim?
Karanlıkta hala toprak ve dalga!
Sessiz ve tedirgin yürümekteyim.
Biraz da olsa geç kalma ne olur?
Karanlığı bekledim akşama kadar!
Gözlerim kapalı bir kitabın içinde.
Heryerime bir aydınlık bulaştı!
Bir satırda 'Ay' kelimesi geçti!
Sanki gökten denize bir ışık değdi!
Mehtap ufuktan karaya beliriverdi.
Sadece ben vardım, elimden tuttu...
İşte o an kitap yaşarıverdi.
"Mehtap'la el ele" bölümü, başlayıverdi.
Ne güzel!
Şu an, bir Ay bir deniz
Karadan denize, oradan gökyüzüne...
Mehtapla el ele gider geliriz.
İşte böyle mehtapla şairin hülyası
Tan ağarınca biter hep rüyası.
Şiir: ÖNER ÇAĞLAR
02.07.2023 Saat: 21:19
Kayıt Tarihi : 8.3.2025 22:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!