Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
1982 nin sonlarına rastlar doğuşum...Perşembe bi öğle vakti..Adımı daha akrabalık bağımızın ne olduğu bile belli olmayan bir kadıncağız koymuş.Mehtap demiş, Mehtap olsun adı.Tüm hayat kadınlarına lazım böyle bi isim annesi keza ismimi benden çok kullandıkları kesin..
Dediğim gibi Perşembe bi öğle vaktiymiş ne cumaya ne ramazana ne kadir gecesine ne de bi kandile rastlamış doğuşum.Çok küçükmüş vücudum.Hala küçük.Sanırım o sıralar biri beşiğimin üzerinden atlamış....
