Mehmetsalih Özalp Şiirleri - Şair Mehmet ...

Büyük kozmik yalan: üst model… Hayran olduklarımın alçak hayatını okudum sapkınlığını gördüm avuntusundan yakınma makamına doğru yürüdün.

Haydut!
Vurguncu sapmaz,… Şaşmaz.
Beğenti zamparası soysuz… Hayranlık kutusu! Kendisiyle alay etmez artıksın. İsyansız yaşam. Anti-Hasta… Ne ruhsuz bir sağlıksın böyle.

Kavurucu insanlıktan uzaklaştırıcı
{...} Soğutucu bireysellikten kurtarıcı
Bağlayıcı dünyalıktan girecici bir hükümdar lazım

"Mantıku't-Tayr" {م ن ط ق ا ل ط ی ر }

1
Meş meş di warê qudretê
Fikrî’ m pê hêza heyretê
Camek ji cama şerbetê;
Da me pê dîwanê Mela!
2

Kaotik varoluşun rastgeleliğinde türleyen yüreğin bildirgesi; Ben olasılığım, ben canı sıkılan bir tanrıçanın mide bulatısından ibaretim.
İstenilmeyen bir varoluşun üvey oğludur insan!
Huzursuz bir tanrının ani kararından biliçimlenmiştir yazgısı...
Israrla, kendi benliğine "Defol" çektiren yüreğin; yaratmak istediği bir dünyanın yaratımıdır hünerleri.

Bir kaç sözcük; aldatıcı kelime, birleşkesi kavramlar; yaratılmak istenen masal!

Em şane, dikene jiyan, bilinde evîna jiyanê
Afirîner dizane, em nizanim, em nezanin, yê dizane jî ew e.

Ew e, yê ku yekem car heyîn peqand, mirov afiran
Afirîner jî, Xudan jî ew bixwe ye, lewre bi tenê ye, lêbelê ne tenê

''O, görülemez, kavranamaz olandır.’’[1] Görülen ile bilinenler ortadadır, tümü de sınırlıdır, biri diğerine bitişiktir.
O görülmezdir, zira görünmeyendir; gören gözlerin de bir sınırı vardır fizik âlemde.
Kavrayış beynin bir fonksiyonudur, onu da üreten beyindir; söyler misin, hangi akıl yorulmadan durabilir, hangi algı?
‘’Bilgice kuşatamadığın bir şeye nasıl sabredeceksin’’[2] Bilgimiz sınırlıdır, algımız sınırlıdır; açıldıkça bir sınır diğer bir sınıra varır bu muamma.
Sabrın sonu emniyettir; zira her durum bir gizemdir bir diğer durum adına, zamandır bizleri kuşatıp duran.
Evren Tanrı’dadır; ondadır, o kuşatır tüm varlığı yorulmadan, zira yorgunluğun da bir nedeni vardır, varlığın olduğu gibi.

Ey Resûl-i Kibriya! Yar, ahbap ve yanmış yüreklerin serdar-ı ekberi,
Yâ Serdar-ı Enbiya! Arş, kürsü, taç ve Taht-ı Levlak'ın ol "Muhammed'tir serveri...
Ey Server-i Evliya! Der kıdemde övgüsü üstün, kendisi üstün, sensin ins û cinin rehberi,
Yâ Derman-ı Sohtiya! Tek nazarla üstün olur Vahşi, tek işaret-i parmak ile yarılır ay, dökülür göz yaşları, yere iner melaikenin büyükleri....
***
Ol ezelde Rab istedi, ol ezelde "Ol" idi, Rab Allah'ın kaderi,

I. İÇKİN IŞINLAR
Engin yüreklere selamdır ilk sözler
Sarkıtılan içtenliğe selam diyen gözler
Selam olsun nefretin ötesinde çırpınan özler
Aydınlığın güneşiyle canlandı bilinçsiz tözler

Bıkılasıca zamanın hediyesi
Kleopatra...
Yaşama bağlayan düğüm
Bir Kleopatra...
Rahmani nefesin güney rüzgarları kuzeye esti
Yaşam büyük mucizelerle çevrilmiştir

Ez ê îro qala kesayeta ronahiya pêxemberê bilind û geş,
-Ku ewqas bilind e, ewqas geş e, bi peyv û hevokan pêk nayê qala wî- bikim.

Destûr bide, rê bide, ez ê bi wêjeyekî di nav wêjeyan de pêşveneçûyî binivîsim
Sa 'Ehmed! Kerem ke, ev wêjeya maye di cî de, yê bi meth û senayê te kamil bibe.