Mehmetçik Şiiri - Ahmet Güngör 2

Bakarken semaya o mahsun bakışlarla
Bir yıldız kaymıştı hayatının baharında.
Hainin namlusu doğrulurken namusa,
Siper etmişti gövdesini, o mevsim-i şitada.
Bir nidaydı yükselen yerden Arş-ı Âlâ’ya,
O ses neydi Ya Rab; gök mü inledi yoksa?
Toprak bile ağlıyordu kan değmişti bağrına,
Yanıyordu ciğerler kor düşmüştü ağuşuna.
Sen sukut eyleme, mehmedin gönül eyler
Dökülen kanlarımızın hesabını kim beller