Bir sonbahar akşamıydı kesintisiz yaprakların hüzünlü gecesiydi bir karamsar görmüştüm yolun üzerinde
yüzünde gerginlik hissediyordu sanki bedeni birden çökecek diye mahzen gibiydi gözleri parlardı ışıl ışıl
bir sonbahar akşamında hayatın kanunudur bu vakitsiz
zamansız ve saniyesiz bir sonbahar akşamında olmasa dahi
elbet yazda kışta ilkbaharda yani birgün sonbaharda elbet
karanlık geceyi hissedeceksin
hergün yeniden doğmak varken bu karanlık gece neden
neden bu sessizlik bir çığ gibi üzerime geliyor
oysaki hayata bakış açım ne güzel oysaki yaşamak ne güzel
oysaki dünyada var olmanı bilmek ne güzel...
ışıklarını benden esirgeme ıssız bir adanın yalnızlığını yaşamış öykünün tam orta yerindeyim ben terkedilmiş ıssız bir kulübede yaşarım ben ben hayatı onlarla anlarım sevgimle yalnızlığımla tek başıma derin bir uykuya dalmak isterim ama yalnızca değil sevdamla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!