Mehmet Tunçer Şiirleri - Şair Mehmet Tunçer

0

TAKİPÇİ

Mehmet Tunçer

Giderken..
Kızsaydın, bağırsaydın
Dilin kemiği yok sövseydin
Ben razıydım…
Bir yaprak düşüşü kadar bile
Ses çıkartmadan

Devamını Oku
Mehmet Tunçer

Bugün bu şehirde..
Ağaçlar,kuşlar ve böcekler….
…..Ve hatta çiçekler.
Parkta çocuklar
Şehir halinde hamallar
Çevre yolunda etini pazarlayan kadın

Devamını Oku
Mehmet Tunçer

Biz,ikimiz..
Hiç yağmurda ıslanmadık
Ne bir ağaca baktık
Nede boğazda bir hayal kurduk
Hatta yürümedik bile yan yana
Elin elime değmedi

Devamını Oku
Mehmet Tunçer

Dün yine sönünce evinin ışıkları
Düşüvermişim aklına…
Yüreğine dar gelmiş göğsün
İçin kırılmış
Çok ama çok üzülmüşsün.
Soruları öylesine geçiştirip

Devamını Oku
Mehmet Tunçer

Doğudan batıya, batıdan doğuya
Kuzeyden güneye, güneyden kuzeye
Tarlada, bağda, bahçede
Tezgâhta, atölyede, fabrikada
Ofiste kendi işinde
Yarınların umutsuzluğu içinde

Devamını Oku
Mehmet Tunçer

Tamam dedim..
Bitti artık
İçimde kanım
Göğsümde yüreğim
Ellerimde parmaklarım dondu
Öldüm dedim…

Devamını Oku
Mehmet Tunçer

Sen şimdi..
Buralardan bir habersindir.
Büyük kızımın bir çocuğu oldu
Adını Selin koyduk.
Yani anlayacağın dede oldum
Pabucum dama atıldı desem yeri.

Devamını Oku
Mehmet Tunçer

YAŞAMA DAİR...1

Bu sabahta öyle bir sabah
Az biraz soğuk
Güneş bir küs bir barışık..
Bacalarda kömür kokulu duman.

Devamını Oku
Mehmet Tunçer

Biliyorum..
İşte şimdi...Tamda şimdi...
Oradasın yani sokağı gören pencerede..
Nefesinin buğuladığı cama birkaç kez
Seni sevmiştim yazıp siliyorsun
Telefona takılıyor gözlerin

Devamını Oku
Mehmet Tunçer

Akşam ezanıyla iftarlarını açarlarken
Lokmalar diziliyordu boğazlarında.
İki yaşlı ve yorgun yüreğin
Dile getiremedikleri
Yüzlerce sözcük olsada
İki çift göz konuşuyordu sesli,sesli ama sözcükler sus pustu…

Devamını Oku