Dün,önceki gün….
…..Ve ondan da önceki günler…
Yalnızlığında..
Bir adam dolaşırdı içinde…
Hüzünlerin dağılır
Gülümserdin.
Diyorsun ya hani..
Haklısın…
Hangi çirkinlikleri sevmeyiz
Hangi kaldırımlar bizi tanır
Ne zaman attı ki yan yana yüreğimiz
Hangi güzelliklere sevinip
Dur bekle..
Az sonra ara
Üç günlük sakalımı keseyim
Siyah gömleğimi giyeyim
Çayımı doldurayım
Sigaramı yakayım
İki kent ve bir sabah..
Sokaklarda aceleci adımlarla
Sıkma başlılar, kısa, uzun etekliler
Sarışın, esmer, beyaz tenliler
Sinekkaydı tıraşlılar
Karizmalı ama züğürt top sakallılar
Ben seni tanıdığımda
Cemre düşmeden
Güz gelivermişçesine
Baharını yaşayamayan
Solmaya başlamış bir yaprak gibiydin
Yaşam ağacının dalında..!
Ben seni tanıdığımda..
Diye bilseydim
Diyemiyorum.!
Bir gözlerinin rengini biliyorum..
Birde hani….
…..Hiç umulmadık bir zamanda..
Var yoktu on ikisinde
Önce elini beline attı
Belli ki..
Ürkek ürkek bakındı etrafına
Apo (amca) dedi apo! ..
Dört adım önündeki adam
‘’Ben biraz şairim’’
Bazen şiirimde..
Sarışın, yeşil gözlü
Ay yüzlü, sırma saçlı bir kadına
Delice..
Üstelik sırılsıklam tutulur
Sen uyuyordun..
Ben seni düşünüyordum…
Gökten öbek öbek yıldız toplayıp
Toka diye..
Saçlarına takıyordum…
Beyaz camda gördüm
Onun gözlerini.
Daha dün..
Babasına güle,güle diyen
Annesine gel,gel diyen
Minicik ellerini aradım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!