Mehmet-ten ana'ya mektup! ...

Gönlünün sultanı ben idim senin
Bilirim yolumu gözlersin anam
Her gece hasrete vardır seferin
Ha akşam ha sabah beklersin anam

Babacım nasıldır ya Zeynep bacı
Burada bir selam gönlün ilacı
Cümleniz olmuştur bize duacı
Sıladan havadis veriver anam

Nöbetteyim şu an bir dağ başın da
O dağ ki kan vardır her bir taşın da
Ahmed-i Mehmed-i yirmi yaşın da
Bir resim gönderdim bakıver anam

Rüzgarı pek serttir soğuk geceler
Bizden önce geldi geçti niceler
Hele bayrağıma bir göz dikeler
Sen bana şahinim deyiver anam

Süleyman emminin oğlu Mustafa
Bir kahpe kurşunla düştü toprağa
Öyle bir sardık ki onu bayrağa
İmrendim ardından biliver anam

Gün olur nöbetim sona erende
Elini öperek geldim diyende
Bir hasret daha var yüreciğimde
Ayşe-me bir haber ediver anam

Kırk gün olmasa da on beş gün düğün
Yavuklum gönlüm de inan kör düğüm
Bir sensin rüyam da bir o gördüğüm
Şafakları bir bir sayıver anam

Ama darılmak yok dönemez isem
Olur da kanlanır yeşil elbisem
Hak vaki olur da şehit ben isem
Ağlama yaşını siliver anam

Ben ki evladınım ben ki Mehmedim
Düşmana haine geçit vermedim
Bayraksız bir ova bir dağ görmedim
Bu Vatan sağ olsun deyiver anam