Aramızdan gittiğinin haftası oldu
Evimize inan tüm dostların doldu
inanıyorumki anam ruhun şad oldu
sevdiklerin seni unutmaz anam
Sıkılıp bunalınca
Ruhen de daralınca
Moralim bozulunca
Gönül dostlarım nerde
Hayatta yalnız kalınca
Seni görünce kalbim hızla çarpıyor
Yüreğim doluyor, içim coşuyor
Seni bir an görmedim mi tüm dünyam kararıyor
Günlerim böyle geçiyor, aşık mıyım sence ben?
Sensizliği düşünmek bana ölüm geliyor
Ayrıldık, san maki mutlu olursun
Artık seni sevmemi engelliyor gururum
Ne yapayım ki ben baştan sana vuruldum
Vurulmaz olsaydım, keşke beni öldürdüm
Akıl hocaların şimdi memnun,mu
Sahilde dolaşıyorum, gecenin karanlığında
Seni arıyorum, denizin dalgalarında
Dinliyorum sessizliği ayışığı altında
Sensizliği yaşıyorum ayrılığın ilk akşamında
Oturuyorum bir kayanın üzerine
Çocukluğumun hayalleri nerede
Mutluluklar,dost arkadaş, nerede
Huzurlu, neşeli günler nerede
Gülümseyen tebessüm eden
Can dostlarım nerede
Hiç bu kadar özlememiş dim seni
Seni hiç bu kadar delice arzulamamış dım
Senden ayrı kalmamış dım bu güne dek
Nerden bileyim ayrılacağımızı
Ama öğreniyorum yavaş yavaş
Çünkü içimde kopan birşeyler var
Neyleyim yaşamayı senden uzakta
İçli duygularla hislenir ruhum
sevdiğim gel artık ruhumu okşa
sevmişse bu gönlüm senden uzakta
Suskunlukmu olur böyle sebepsiz
Darıldın mı yoksa bana
Duruşunda hep keder var
Üzdüğümü düşünme ki
Beni dertli edenler var
Ayrılmayı düşünmezdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!