Kırlarda yeşeren taze kır çiçeklerine
Güzelliğini özdeş kılar uzatırdım ellerimi
Elimi tutarken bir buğu sarardı yüreğimi
Bir sevda perdesi örterdi gözlerimi
Mecnun gibi dolaşır akşamlardım
Sen gittin ya hasretin çağlayan dere misali
Seninle olmasam birdefa gülmem
Gözümden kan aksa mendile silmem
Sen hariç kimseye boynumu bükmem
Aşkıda sayende öğrendim güzel
Fizana sürseler pişmanım demem
Dalından gül koparsam
Yapragına dokunsam
Usulcacık koklasam
Seni anarım seni
Gece mehtabı soysa
Her gece kandırdın beni uykuda
Az mı sevindim gerçek sanıp'da
Düşlerin hüsranı vardır bağrım'da
Ellerim böğrüm'de seni beklerim
Kokun da çiçektir tüttü burnumda
Şavkı vurur yeryüzüne mehtabın
İlk akşamdan çınladımı kulağın
Ay ışığı yine çaldı aklımı
Özlenmezmi ihtiraslı dudağın
Düşünmeden edemedim yine ben
Neredesin merak ettim seni ben
ÇAY DEDİĞİN TAVŞAN KANI
TAZE DEMLİ OLACAK
MEŞE KÖZÜNDE DEMLENECEK
HEMDE MİS GİBİ MİSLER GİBİ
AŞKIN ÇAĞLAR İÇİMDE
MÜPTELAYIM HEMİDE
KIZ BEN SENİ İSTERİM
SEN YETER Kİ HE HE HE DE
BU GÜN GÜNDE PERŞEMBE
Baykuşlar ötüyor viran gecede
Gönlümün sahibi bülbül nerede
Gün doğarken gelme ay doğarken gel
Hayalin gözümde cismin nerede
Yine gizemli anları yaşadım
Bülbül sesini dinledim gönül bağımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!