Yaprakların hüzünü düşer bulutlara
Hiç üşenmez rüzgar eser umutlara
Kayıp düşer yıldızlar ah!
Gökten yana uçar gider ruhum hâlâ
Sanma yitik, gözler hâlâ başucumda
Gece uzun, hüzün verir yokluğunda
Kıvrımlarına kırgındır belki dünya
Her derdi katlederken düşünce denizinde
Dalgalar hoyrat
Vurmaz mı
Düşünsen!
Mevsimleri boş ver, iklimleri boş ver
Sıcacık bir evde nasıl üşünür?
Gri bir battaniye, rengi soluk, düşleri sıcak…
“Uyuyanın üstüne kar yağar” derler
Şimdilerde kim uykuda, kim uyanık; meçhul
Ne titiz bir hazırlık bu,
Ne var ne yoksa süpürdün de
Yetmezmiş gibi bir de
Her yeri yık(a)mışsın!
Durulsun ortalık diye;
Düşünür gibi bir halimiz var
Pencerenin altında
Duruyor gece gibi
Perdelere ahım var
Yanındayım yok gibi
Rüzgarın varlığını
Ellerinden canlar yanar
Seni görmeyi bıraktım
Düşlerimde ki yağmurlar
Düşmeyi bıraktım
Saçlarına kumlar dolar
Bir an esen fırtınada
Harlanıyor ateşim
Dünya yerinde
Cehenneme düşmüş bedenim
Dağ başında durur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!