Mehmet Soysal Şiirleri - Şair Mehmet Soysal

Merhaba;
Hayatimin bilmem daha kac yilini gecirecegim sehir.
Yeni bir gune yavas yavas veda ederken;
Gecmisten kalan;
Bir kac aci hatira demliyorum gozlerimde.
Degisen yeni bir gun de olsa;

Eşeğe altın semer vursan da eşek yine eşektir

Ahh bu sozu soyleyen Ecdat..!

Simdi birak Altini,Semeri
Az birsey Deger verince

Sen bilmezsin neden uyumadığımı
Yine seviniyorsun biliyorum,
Yokluğum yüreğine oturdu
Uykuları bile terketti diyorsun

Ama bilmiyorsun benim seninle sorunum yok

Bir zamanlar Merak Ettigin Insana,
Neden simdi Zulum Ediyorsun...

Ağaç gibi olmalı bazen insanın gönlü,
Günü geldiğinde gereksiz kişileri çıkarmalı Hayatından.

Tıpkı her Sonbahar'da Ağaçların Yaprak döktüğü gibi...

Kar altinda benimle Usumeyip,
Firtanada yanimdan Kacanin;

Agustos Gunesin de yanima gelmesine Gerek Yok.!

Agzini bozma.!
Agzi bozmak Gunahtir Unutma.?

Laf agizdan cikar,
Lafi Laf Olsun diye Konusma.

Seni Seviyorum diyerek gitti.

Akan Nehrin yatağına,
''Ben Artık Akmıyorum'' dediği gibi...

Belki gunlerce konusursun, Kimse Seni Anlamaz. Ama; Bir Susarsan, Cok sey Anlatirsin... Sukut etmek sadece Altin degil, Insanin, Aslinda anlatmak istediklerini gizler. Dilimden cikan kelimeleri degil, Gozumden,Gonlumden Gecenleri bir dinle. Ahh...! Icim de neler besliyorum, Gonul defterime Neler yaziyorum, Sana neler soyluyorum bir bilsen... Bir nefes kadar yakinimdayken, Senin beni duymaman Oyle zor ki... Bir baksan gozlerime, Bir okusan beni. Icim de bir cig gibi buyuyen sevdan, Kasup kavuruyor Gonul Hanemi... Duy artik, gor beni, Kahrolasi gozlerini bir ac Bir bak etrafina Ciglik ciglik bu susmalar sana Beni Anla...

Yudum yudum sevgi ver bana
Adi sonsuzluk olan
Bir yanim bos kaldi senden sonra
Hangi yone donsem yuzumu
Gunes kayboluyor bu Sehirde