git.akşama git,kızargın
akşam yollara düşmeden
kuşlar kuşluğa çıkmadan daha
her şey zahirî olmadan
dağlar dağ bulutlar bulut
sözün tenha yüzün yokluk
nisan!
ortanca kızı ilkyazın
bir harf istesem senden satar mısın
hayır ikincisi...eksilmezsin onsuz
yadigâr azabıma keffaretin olsun
onu kendim kıldığım bir koku/ sun
kimseye kıyım yok benim,kıyısızım
benim uçurumlara yakışan sûret
kendime ayırdım yalnız yalnızlığımı
yazdan güze güzden kışa biteviye akan
bir içdeniz gibi en içime dolan
“bir dalda iki kiraz
biri al biri beyaz”
/mış
ol dervişin abdest duası
çoğalan bir hüzün bakışları
elif yalnızlığında: aaah
o da gitti gibi gitme sen
gitmesen,bırakmasan kendini seferî rüyalarda
yazdan kalma lâcivert dokunuşlarla
cengâver süvarilerle başbaşa içinde
dingin yalnızlıklardan uzak
hangi uykudan uyansan
açamazsın kilitlenmiş bahtını
ertelenmişse talan bir kez daha
yumuk elleriyle bir çocuk
kör uykusu gözler çatlak dudaklar
soğumuş bir çift ayak mı
işte bir “esenlik şansı” sana
kendi yolundan çevrilmişse yönün
yıkılmışsa inancın. in
en içe: fokurdayan magmaya
sen yürüdükçe ışıyan yola dön
fıtrata: doğduğun menzile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!