Hafif taş, ürkek duaların fısıltısı
Durmadan akarlar kör kuyuya
Kimi zaman da resmidir hüznün
I
Afrin’in semahında dönenir yezit ağısı
Ucube dudaklarında damlarken kan
Zeytinin karasında tutuşur sureler
Ve asla eğilmezdi toprağın çocukları
Ufkumun yolculuğuna çıksam
Bu yollar aşılır mı, bilemem
Dibekte dövülüyorum sanki
Uykusuz gecelerimi bölsem ikiye
Her yanı cehennem, her yanı kan
Malta’nın som ışıktan bir konağının taşıyım
Tanığıyım gizemin, sevincin
İnsan meşakkatinin, ağlayışın
Tanrıların kanlı öykülerini
Fısıldıyorum kulaklarına gün yüzlü çocukların
Yıkılmış şehirde aradım izini
Koştum bir taş avlunun serinliğine
Kayboldum
İçimdeki yalnızlıkta granit ağırlığında gözyaşlarım
Menlakolik bir gece gibi
düştüm düşün ortasına
garip bir istisna
düşlerim ve dişlerim paramparça
şehir çarmıhta turuncu bir sızı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!