Ömrüm yar yolunda yükseltir başı,
Serin yel savurur bağımın taşı,
Gönlümde saklarım aşkın gözyaşı,
Ozanım ben, yazar adın türkülerde.
Zaman geçse de özlem ağırdır,
Öteler diyarında gül açmış nazın,
Dikar düşer gönlüme, yakar sazın.
Kirpiğin savrulur göğe yıldız yazın,
Sen cihana bedelsin, yârim sen,
Zer keten saçların rüzgâra avrulur,
Siyah zülüfleri dökülmüş yüzüne.
Benim yarim güzel yarim.
Sürme çekermiş gözlerine.
Benim yarim güzel yarim.
Ak gerdana sıra sira dizilmiş benlerin.
Sen üzülme.
Sen ağlama.
Başka hiç bir şey istemem.
Sadece yüzün gülsün.
Yüreğim bir yangın yeri,
Alev alev yanıyor,
Her hatıra bir kıvılcım,
Kıyametin eşiğinde,
Gözlerimde bir deniz,
Dileğim
Kapından hiç eksilmesin bahar,
gül açsın her sabah pencerende.
Rüzgâr tatlı essin saçlarına,
Gün bitti yine.
Akşam oldu yine.
Hüzün başladı yine
Ben yalnız
Şehir karanlık
Sokaklar sensiz
Ömrümün sessiz gecelerinde seni andım,
Yıldızlar altında hasretle yandım.
Kalbimden süzülen her damla gözyaşı,
Adını anmadan geçmez bir an bile yaşı.
Zamanın acı rüzgarı savurdu bizi ayrı,
Saklısın yar.
Yazdıklarımda.
Çizdiklerimde.
Saklısın yar.
Şarkılarımda.
Ömrümde en güzel bahar seninle açar,
Gözlerinle dolanır kalbimin her sokağı.
Rüzgâr gibi eser gönlümde aşkın tadı,
Sana her bakışımda yükselir sabahın ışığı,
Huzurla dolar ellerin ellerimde ağır ağır.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!