Mecnun gibi eriyip aşk çölünde biterek,
Kaybetmişim kendimi meçhullerde yiterek
Yanar gönül ocağım buram buram tüterek
Hasret ile kavrulup köz ile yanageldim
Dertliyim derdim derin dermana sana geldim.
Dinleyinde bana bir cevap verin
Taze gelin gibi nazlanan dağlar.
Yüreğimde yanan koru söndürün
Dört mevsim zirvesi buzlanan dağlar.
Toprağın hasreti akan seledir
Efrail oğluyum ben Emre Varlı
Bakın dağlarıma dumanlı karlı
Gülşenim tarumar ve de efkârlı
Baharda güllerim boynunu eğdi
Nidem canlar ecel pençesi değdi.
Çektiğim kederden çektiğim dertten,
Söz etmeye gerek var mı ah felek?
Küllenen derdimi açıp bir daha,
Köz etmeye gerek var mı ah felek?
Bana yüklediğin çile reva mı?
Sevdiğin terkedip seni giderse,
Kalbinde yaralı bir köşe kalır.
Dostlar her ne kadar teselli verse,
Kalbinde yaralı bir köşe kalır.
Gönül oyununa sende gelsen de,
Üzerine zerre kul hakkı takıp,
Yaşıyor olanın vay haline vay.
Şu devr-i âleme kör gibi bakıp,
Şaşıyor olanın vay haline vay.
Günah batağında geçirip günü,
Sıladan bir haber yaz gurbet ele
Seher yellerine ver gönder bana.
Gülşeninde güller açtı mı hele?
Kendi ellerinle der gönder bana.
Figanda bırakıp eyleme deli
Nasihat etmek kolay zor olanı yapmaktır
Çünkü nefs fıtratında arzular yatmaktadır.
Düşünecek olursak nefs ruhun talanıdır
Ki, şeytanın şerrine en yakın olanıdır.
Yaşadığı fani ömür sonunda,,
İz bırakmış insanlara ne mutlu.
Allah dostu erenlerin yanında,
Söz bırakmış insanlara ne mutlu.
Doğru bildiğini kullara verip,
Yıllar sonra gelip ahvalim sordu
Hele şükür hatırladı yar bizi.
Ela gözlerini ufkuma gerdi
Hele şükür hatırladı yar bizi.
Yüreğimde ateş başımda duman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!