Nasıl başlarsa öyle bitermiş ya hikaye
Bizimki başladığı gibi bitmedi ama
Başladığı yere geri döndü.
Çalkantılı çocukluk yıllarından
Sevgi yoksunu evlere,kötü anılara
Yaşlı gözlere geri döndü esir ruhlar
Bu sessizlik biraz fazla
Hiç alışık değilim
Yarınlardan umutsuz
Bu sakin bekleyiş
Hiç bana göre değil
Içimde fırtınalar koparken
Küçücük elleriyle kurduğu
Kocaman hayalleri var onun
Sevgi dolu kalbinde büyüttüğü
Gece rengi gözlerinde
Kaybolduğum zamanlar var
Eylül akşamlarını anımsatan
Ve sonunda hayat
Bir film gibi,seyrettin ve bitti
Soru sormak anlamsız
Sonu olmayan bir oyun bu
Bütün yalanların aklında
Hiç bitmez sandığın geceler
Bilemedim hiç
Güneş mi aya sevdalı
Ya da gündüz mü geceye
Zamanın gerisinde kaldım hep
Gölgesinde kayboldum
Yakaladığımı sandığımda çok geçti aslında
Geçmiyor zamanla
Ama alışıyorsun
Yokluğuna ve acıya
Sevgiye ve ölüme
Zaman çare olmuyor
Kabuk bağlıyorsun sadece
Yıllardır tutmayan dileklerim için
Aslında boşuna kaymış yıldızlar
Hep daha fazlasını ister ya insan
Ne istediğini bilmeden
Ya da ne aradığını
Ama son bir dilek tuttum
Hiç kimsenin yanında
Bu kadar huzurlu hissetmedim
Hiç utanmadım yanında
İlk defa şarkı söyledim seninle
Beraberce sıkılmadan
Başkasının yanında asla söyleyemezken
Duyduklarımı bastırsamda kafamda
Sustuklarım birikti içimde
Gördüklerimi saymıyorum bile
Zamana sığmıyor çünkü yaşadıklarım
Ait olmadığım yerdeyim
Ruhum huzursuz
Bana bir yol lazım
Başka sokaklarda
Ezbere değil öyle
Kaybolacağım şehirler lazım
Labirent gibi
Bir kitap var aklımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!