Aşığım dilime söz mü dayanır
Bakamam resmine göz mü dayanır
Hasretinle yanar yanar yüreğim
Yanarım yanmaya köz mü dayanır.
Türküler dilimde dolanır durur
Yine gece oldu kaçtı keyifler
Bitti gülümsemeler bitti tüm roller
Ben oldum yine
Kendimim yine
Hüzünlerim koynumda
Eyvah! sabah zor yine
Hiçliğin ucundayım
Sereserpe bir halde
Akıl yok düşünce yok
Bu bilinmez hayalde
Kesilmiş sanki sesler
Elinde bir parça ekmeği ile
Umudu gözünden süzülen çocuk
Ayakları yalın koşarken bile
Çareler peşinde üzülen çocuk
Bakışları keskin sanki bir bıçak
Sensizim...
Yarım kalmış bir roman şiir gibiyim...
Harfleri tükenmiş bitmemiş cümlelerdeyim...
Kelimeler yaralı duygularım gibi
Baharları sevmem
Ve yeni filizlenen çiçekleri...
Kurumuş yaprakları severim
Ve sonbaharları...
Daha anlamlıdır çünkü bir bitişin öyküsü.
Geceleri severim ve yıldızları...
Çocukluğum kaldı
Sıcak bir temmuz ayında
Eskimo arabalarında
Kimi gün limonlu kimi gün kahveli
Erimezdi hiç bitmezdi
Tükenmezdi düşlerim
Sen bilmezsin bu geceleri
Hele zemheri vurdumu duvarlara
Sancılanır düşler ah çekişir
Soğuktur ayazdır ilk yürek titrer
Kat kat örtsende üstüne umutlarını...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!