Geceler apansız düşer
Batmanın varoşlarına
Karanlıklar yayılıyor
Yüreğime iniyor acının sesi
Kendimi gurbette sanıyorum
Memleketimin sokaklarında
Mavi gökyüzünde beyaz güvercindir
Barış.
Zülmün sonudur
Barış.
Sevginin yeşermesidir
Barış.
Anlatamıyorum…
Bir hürriyet kavgası mı?
Bir dil savaşı mı?
Ya da ömür boyu bir sürgünlük hayatı mı?
Değil değil daha da zor
Bir nota da benden olsun istedim
Ay ışığı ile çıktım yola
Gece loş, gece sessiz
Bulutlar da kayıp
Tenime vuruyor yağmur damlacıkları
Eşlik ediyor adımlarıma zalim yalnızlık.
Karanlığı da başka bu gecenin
Ilık bir rüzgar gibi bakışların
Baharı müjdeliyor sevdan…
Yar sendedir sol yanım…
Düşlerdiğim bütün ütopyalarım sana geliyor
Romanlarımda Sen şiirlerimde Sen
Evernimin güneşi sensin sensin
Beşerce anlaşılmayan bir söz düştü kalbime
Ruhumun derinlilerine iniyor sözlerin uğultuları
Anlayamıyorum belki de güvercinler gibi uçuşuyorlar
Bir damla gözyaşı gibi yavaşça damlayabilir
Susamış bir sevdaya dermanda…
Bilemiyorum yeni doğmuş bir bebeğin yaşam başlangıcı mı?
Umutlara doğan bir bebeksin..
Sevda okyanusuna düşen bir yağmur damlası
Bir anahtarsın yürek kapılarını arlayan
yaza yaza bitmeyen bir destansın
sürekli uçarlar elinden beyaz güvercinler
geceyi aydınlatan yıldızlar gözlerin midir?
Sahilsiz bir şehrin kıyısından bakıyorum mehtaba,
Gözlerimden yağmur damlıyor,
Yüreğimde bir mum ışığı,
Dudaklarımda yanık bir sevda türküsü
Bir kır çiçeği.
Yanıp sönen bir yıldız,
Asırlardır yaşıyor ruhunu yetirmiş bir ilde
Kin ve nefrete dalmış
Tozlu dumanlı yollarda
Bir seni düşünüyor bir aşkı
Başka versiyonda atıyor kalbi bugün
Geride bırakıyor her şeyi
Yaşam bir sayı doğrusudur
Herkes sıfırdan başlar
Kimisi pozitif yaşar, kimisi negatif, kimisi de yerinde sayar
Yaşam yedi renktir, dört mevsimdir
Kimisi tozpembe yaşar kimisi karanlık
Kimisi sürekli bahar yaşar kimisi hep kış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!