Mehmet Küçükkarahan Şiirleri - Şair Mehm ...

Saçlarını okşamasın bahar rüzgârı.
Kıskanır, yıkılır, yüreğim gülüm.
Gönlümden gitmese de yârin efkârı.
Yine seni severim; yine seni gülüm.

Gönül bağım hep sararıp solsa.

Sevgilisi gitmiş, kafası dumanlı.
Hayata küsmüş afili delikanlı.
Ağlar sevdası için gözleri kanlı.
Sevmeye küsmüş, afili delikanlı.

Yıkmış bitirmiş aşkını dil yarası.

Kahpe felek kaderimi böyle yazdı.
Benim sevdam kardan bile beyazdı.
Bütün suçu benim üzerime yazdı.
Yüreğime o gitti diyemiyorum.

Tatlı heyecan alır beni öpüşünle,

Karanlığı deldi birden gözümde çaktı.
Umursamadan etrafına ışık saçtı.
Görünce ışığı yüzümde güller açtı.
Bizlere yol gösteren Deniz Feneri.

Ne fırtınalı günler yaşamıştır kim bilir.

İçimdeki güzel duygularım yaralı.
Öfkem dik amma sevgim zavallı.
Alınyazım ise doğuştan karalı.
Dargınım bırakıp ta gidenlere.

Ne kadar sevdiysem olmadı.

Düşmüş insanlar sabah yollara,
Umutla bakar olmuşlar yarınlara,
Meydan okur dedeler yıllara,
Dostluklar pekişir çay ocaklarında.

Mübarek çayın kokusu ne güzel gelir.

Muhabbettir iki kadeh içtiren.
Tatlı bir sözdür kişiyi sevdiren.
Hoş bir sedadır beni güldüren.
Seni seninle yaşarken canım.

Dizinde yatıp saçlarını okşardım.

Sen bilirmisin karasevdanın ne olduğunu,
Sen bilirmisin karanlık gecelerin soğuğunu,
Sen bilirmisin gonca gülün açmadan solduğunu,
Bilemezsin gülüm bilemezsin çünkü hasret çekmedin…

Gözlerim seni arar durur bakarım ufuklara.

Unutmadım, unutamadım.
Sen hep benim aklımdaydın.
Seni doyasıya yaşasaydım.
Ne isteğim olurdu Haktan.

Buseler koysam yanağına,

Sen benim yaşama sevincim oldun.
Seni arar dururdum, şimdi el oldun.
Bazen yağmurla gelen sağanak oldun.
Uykusuz gecelerin tiryakisi oldum.

Senin için ben ne dilekler tuttum.