Mehmet Kızılay Şiirleri - Şair Mehmet Kı ...

Ölüm kokan o sevdan
Düşmedi ki, yakamdan
Sanki gölgemmiş gibi,
Ayrılmadı arkamdan..

(Nakarat)

yıllar yılı
tarihin yüzüne püskürttüğümüz
evrensel türküler
yıllar sonrasında
bu sağırlaştıran
iniltilerin (!)

bu bir yalvarış değil
haykırış da değil..
bu duyduğun
iniltilerimin feveranı..
haykırışlar
umut istasyonunda

hani hangilerimiz..?

hangi hangiler sorguluyor seni?
hangi ekinin başağını,
hangi başağın tanesini..
_________________çaldın..

Gittim...gitme dedin..
kaldım..kalma dedin..
Şimdi dön diyorsun,
dönemem biliyorsun..

dönmemeliyim.

'gel dememiştim
git de demem....'

yorgunluk ayrı

yılgınlık apayrıdır

Karia
Zamanını bilmediğim
randevuya
gelirsin elbet.
Hemen gelmeyecek olursan
Boğazıma

doğan aydınlıklar
sinmiyor içime
sensiz aydınlıklar
neden
bu kadar iğrenç (kara)

SESSİZCE YÜRÜMEK GEREK
Sahilinden sevdanın, Sessizce yürümek gerek
Düş besleyen dünyanın kumunu İnce elemek
Sevgiye sadık insanın yüreğini bilebilmek
En çok acıyan yanın en çok sevmeli ama dimi
Laf ile değil dokunarak çıkarmalı anın tadını

Varsın
Saçlarım..
Her bir telini
Rüzgara taratmasın
Annem
Uyutmasın dizinde