Özledim sevgilim,
Sendeki eski seni çok özledim
Ellerinin eski sıcaklığını,
Teninin eski kokusunu
Sımsıkı saramadığım ince belini,
Ben her çaldığımda kapını
Bir melankoli ağırladı kapıda beni
Gülümsedim yine o acılara
Kaybettim ben yine bendimi
Seninle her anım
Her zaman sakladım içimde
Kalbimdeki yerinin en derininde bir yerde
Gözlerindeki ışıltıyı görmeyi
Kaybetmek istemedim asla,bir saniye bile
Çok yazdım,çok çizdim
Işıkları söner odalarımın
Arası boş kalır kollarımın
Mateme mahkûm sensizliğim
Yar ilacım,ilaç kolların
Yangınlar çıkar hasretinde
Kapımın ardında dertlerim olmuş çığ
Sen ki dertlerimin dermanı
Bekleme kapının önünde
Gel gir içeri usul usul
Ne dertlerim var bir bilsen yâr
Ne kadar uzaksan benden
O kadar vurgununum sana
Sen ki bir resimsin ateşimden
Yanar giderim her gün aşkınla
Akşamları bir derin sızı
Yok artık hiçbir şeyin tadı
Yar olmadan su bile acı
Güneş doğmaz ışıl ışıl
Dön yar halime acı
Küflenir vücudum
Yar arıyor gönül
Olmuş divane
Etrafı boş yar olsa ne fayda
Eş değil kimse gönl-ü yâre
Gönül içmiş aşk şarabını
Irmaklar gibi güzelliğin
Şelale mi demeli bilinmez
Irmaklar kafi değil güzelliğine
Lale gibi kokar yar sanki bir demet
Irak mısın şimdi bana
Kırıklar ilişir gözlerimize
Küfürler karışır sözlerimize
Kor ateşler fayda bedenlerimize
Rüyadan uyanamaz isek pür hevesimizde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!