Mehmet Hurşit Şiirleri - Şair Mehmet Hurşit

' Hergün
içlerinden çalarak kendilerini
saksılarında büyütürler ihanetlerini.. '

yokluğun çokluğunu duyumsarken
demiştim;

gecenin kıyısındayım şimdi

diz çökümü..

sevdalarımı sarmalıyorum

gidersen
gülüşün
kayıp bir kent olur
bulutların arasından
gece gibi
süzülür sessizlik

yalnızlığı kucaklıyorken suskunluk
bekleyiş.. işte öylesine deli bir yağmur

zaman rüzgara değiyor, rüzgar suya
suda kırılan ışık oluyor zaman
ve saplayarak göğsüne bütün aynalarını

sustu birden şehir,
dört yön rüzgar,
sustu
gözlerine karşı..
nicedir ayrılıklar
çatal düşer

gökte ilk yıldız parladı mı
devriyeler basardı sokağı...

ışıldardı düşler, çocuk alnımda
şafak, umutlu bir gözdü sanki
yükselirken doğudan...

/ kalabalıktır yalnızlık, sonra
derin bir yalnızlık, kalabalık../


kovalar daldırıyorum
düşümdeki kuyulara

gelmelisin...

o kenti öylece bırakıp gelmelisin
bir ırmak gibi düşmelisin yollara
saçlarında tutuşan gün kızıllığını ve
soluğunu getirmelisin bozkırlarıma

çırpınan
yelken gibiydi,
hoşça kal deyişine
ellerim..

ellerim

'..ve her gidişimde
saklı durur öylece bir şiir, parkamın iç cebinde..
yani, tam kalbimin üstünde.. '