Ben Seni hep o sönmeyen yıldızım sandım
Meteor olduğunu bilemedim aldandım
Milyarlarca insan arasından başıma düşünce
Parlayan yıldızım değil, Göktaşı olduğunu anladım.
Ne oldu nasıl oldu hiçbir zaman bilemedim
Seni sevdiğimi nedense sana hiç söylemedim
Ben seni çanlar çalarken değil canım
Ezanlar okunurken sevdim.
Ben sana bir günümü değil bir ömrümü verdim
Ama canım nedense bunu sana hiç söylemedim
Bu gece sensiz geçsede
Ruhun benimle biliyorum
Uykusuz gecelerimde
Hep seni anıyorum.
Yokluğun bir hasret
Semayı aydınlatırdı endamın
Adını koyamamış tık bu sevdanın
Bize imtihanımıydı velhasıl dünyanın
Sokaklarında arardım seni varyantın
Semayı aydınlatır dı ufkundaki güneş
Hayat bir hiç
Aşk bir hiç
İki hiç arasında
Hayat olurmu ki hiç
Aşk duyguların boşluğundan doğan üçüncü bir dünyadır,
Kalbime ket vurdum bir daha açmadım
Seni maziye yazacak kelam bulamadım
İsmini sildim O oldun artık
Sana aşkım dediğim son oldun artık
Maziye gömüp yok oldun artık
Adını düşündüm hatırlayamadım.
Bir gün kalbinde güller açar diye bekledim
Her gece adını binlerce defa Andım
Bundan sonra muradın mutluluk olsun
İstemesem de ayrılık seni kalbime gömdüm.
RUHUN ŞAD OLSUN.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!