Bir başına,köşede biri vardı:
Dalları uzun,gövdesi kısaydı
Yalnızlıktan hiç mi sıkılmazdı?
Bir başına köşede biri vardı
Topraktı kardeşi suydu anası
Kah Yunusum kah Mecnunum
Aşkınla bade içmiş sarhoşum
Efsunlar ayıramaz beni senden
Çeşm-i siyaha ben ezelden beri vurgunum
Yunus olur türkü yakarım
Mecnun olur dert yanarım
Aşkınla avunurum biçare dolaşırım
Senden gelen belaya ebediyete kadar razıyım
Derdim dağlara sığmaz
Dermanım olmuş bir anka
Bülbüller ötüşür gülistanda
Ben viran bağlarada
Bir bilinmezliktir çoğu zaman
Gece gündüz peşinde
Karanlıkta sokaklarda bir ayak
Yankılanır arşta sesi tak tak
Yatak,cehennemden çukur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!