Mehmet Gülden Şiirleri - Şair Mehmet Gülden

Uf deme bile şansın yok
Dünyayı mahrem ettiler sana
Sofra başında gelirde dile
Söylemeye mecailin yok
Hangi taş ağırdır sana
Hangi baş yük

Hükmet
Umut yüklü bulutlara
Karamsarlıktan kurtularak
Elini uzat yarınlara
Bugünden daha yakın zamana

Düştü yana elleri
Yok alamam
Ayıplar beni
Çarşıda geziyor diye
Çocuk baktı baktı baktı
Ömrünün en uzun anı

gözlerinin nehrinden
düştüm
birdamla
gözlerinin deresinde
çakıl taşları topladım
yosunlu

ayaz bıçak gibi kesti
dudağımı
dokunsan kanayacak
buz tutmuş yüreğimden
sana bir damla
sevgi akmayacak

kokuna sarılıp uyudum
anne
isli buğulu camlara
sületin düşmüş

Gözlerin elaya çalardı
Bakışlarında hüzün
Soğuk kış akşamları
Acılar birikirdi
Yağan karlarla

susarsa yüreğim
dokunursam
gözlerinin ta içine
ağlamaklı olur
akşamdan kalan

Yanlızlığını taradım
gecenin saclarında
Yağmur bulutları
gibi

Yağar yağmurları gönlümün
Mevsimsiz ve nedensiz
Savurur damlaları rüzgar
Belli belirsiz