Şehir sessizliğe bürünür
Gözlerinde sır kalır
Ilık ılık eser rüzgarı
Duyğuların
Dağıtır saçlarını arzuların
Mızrabın teline takılır
Ağlardı gözlerinde tüm mevsimler
Nere baksan bahar
Nere baksan yeşil
Umut devşirirdi kuşlar
Kanatlarında
Süzülürken havada
Ah gönül ah
Hangi diyarda
Yurt buldun kendine
Irak yakın demeden
Daldı sevdalara düşünceler
Gecenin kavanozu içinde
Kayboldu tüm renkler
Her yer zifiri karanlık
Tutuşmuş zaman
Duygular yanmakta
Sezgide kaldı
umutlar
Sevdalar
aldı gitti başını
Bağrıyanık
yarenler
Atları sürdüler
karın üstüne
Dörtnala
şaha kalkmış küheylanlar
Yağız yiğit narası
titretti heryanı
Bana baharlar gönder
Kışlardan yoruldum yar
Rüzgarlar fırtınalar sende kalsın
Bana dinginlik gönder
Hüzünlerden yıkıldım
Bana mutluluklar ver
Bayram mı nedir o
Bilemez olduk gardaş
Dinmiyor akıyor
Gözümüzden yaş
Başlar ayak oldu
Ayaklar baş
Dolanır düğümlenir
duygularim
Bir şehir çığlığında
Çocuk kalbine düşer
Şehrin kalbi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!