SAFİR-İ ALEM
Hezeyan içindeyim nedendir bilirsin
Darmadağınık bir görsen halim
Özlüyorum
Bulutsuz gök gibi gözlerin
SAMANYOLU
Saman yolunu bilir misin?
Saçlarından akıp gözlerine varan
Uzak, bulutsuz
Dudaklarında sabahla solan
SANIRSINKİ
Sanırsın ki
Güzellikten aşktan fakirane
Tanrı kısır tohumlarını serpiştirmiş bedenime
Benim içimi tırmalayan
SATILIK
Yangınlarım tökezler bir uğrak sarnıcın
Şefaat dilenmek ağır olsa suyun istemem
Kışın biner üstüme, üşüyorsam yalanım
Anın yoksa sırçalarım çatlar, sırıtır
SAVURUYORUM SENİ RÜZGÂRA
Öyle zormuş ki
Sen ile yok arasın da kalmak
Dil ucunda gizli saklı şeyleri dökememek
Lanet okuduğun her ne varsa
SEBATSIZ
Kurak bir mevsimmiş yaşadıklarım
Sabır et diyor anam
Baharın bereket getirecek
Sürgünlerin dallanıp, yeşerecek
SEN GEL
Sen gel hele, ateşi dışarı yakarız
Rakı buz, balıklar cız
Şiir, aşk belki senden belki bende laflarız
Müziğin sesini hafiften açar şahlanırız
SEN OLMADAN
O kadar zormuş ki kabullendirmek
Kendine, başkalarına kararını
Benimseyip, içerlemeden, sindirmek
Huzurlu bir yaşamsal kurabilmek
SİLİNİRSEN
Bir başkası benleşip, silinirsem
Elim ayağım çekilir, kopar gidersen
Kaybolursa gözlerin hayallerimden
Büyüsünde kazınır mezarın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!