Mehmet Es Şiirleri - Şair Mehmet Es

YÂRE varlığın kâfi bana nefesin hayat bana gözlerin cennet bana biricik aşkım benim gördüm seni aniden kalbime girdin birden nur akıyor yüzünden biricik aşkım benim bidiğim en latif söz sensin içimdeki öz bakar sana iki göz biricik aşkım benim dün, bugün, yarın sensin sen her şeye bedelsin hayatıma renk verdin biricik aşkım benim

BIRAKTIN BENİ

Zifiri karanlıkta yüzüstü, yalın ayak
Ve de çırılçıplak
Can kırıklıklarıyla yüzüstü
Soğuk bir caddeye

Gecenin en karanlık anı Oldu saatin ikisi Gece çok olur insanın ağlayanı Belki de ölür kimisi Özleyen ağlar,üzülen ağlar Teselli ararlar çaresiz Yıldızlar ağlar,ay ağlar Ama göktekiler dertsiz Gece her taraf ıssız ve sessiz Karanlık çöker haince Neden insanlar bu kadar sevgisiz Neden herkes yaşar kendince Yaralar kanar, nefret kusar gece Kimse yarasına lokman aramaz Dudaklardan sökülür kelimeler sessizce Derler ki: Lokman bize yaramaz Sokaklar soğuk ve acımasız Kaldırımlar yalancı Sokak ışıkları gamsız İnsanların içinde var büyük bir sancı Gözlerde ışık kalmamış Yüzler bir garip solgun Dünya gerçekten yalanmış İnsanlar artık çok yorgun Baykuşlar gibi gece bekçisi olmuş insan Sabahı bekliyor tek başına Yalan her şey artık gerçekten yalan Artık düzen böyle uğraşma boşuna Mehmet Es 12.03.2010