Adananın kızlar
Kara olur gözleri
Gizli gizli severken
Yitirdim öküzleri
Kız sen bir bela mısın
Annem beni geç doğurdu
Atatürk’ü göremedim
Yaptıkların biliyorum
Ellerinden öpemedim
Yüzyıllara şan oldun sen
Bin bir düşüncelerle başlıyorum sözlere
Hiç aklıma gelir mi tanışırım sizlerle
Saçlarıma ak düşse ellerimde bastonum
Bakacağım ben yine size gülen gözlerle
Bir gün karşılaşırsak hiç ummadık bi yerde
Ben doksan yılında mezun oldum liseden
Öyle bir sınıftaki sınıfımız:
Yaşanmaz yaşantıların yaşanıldığı
Her köşeden bir neşe
Her sıradan bir tatlı şakanın geldiği
O sınıfa girmek için, dakika sayardı öğretmenler
Çok aradım kıyı köşe kenarda
Dolaştım hep meyhane barda
Bazen uslu oldum bazen hovarda
Sana ben bir türlü yaranamadım
Yollar hırpaladı beni sonunda
Kafama dargın ayağım
Git denen yere gitmiyor
Sevda sarhoş eder ama
Tutulmaz ömür yetmiyor
Kızıyorum kızıyorum
Bir çekirdek buldum da
Ektim onu gönlüme
Cici bir kız suladı
Hayat verdi ömrüme
Annem bana hep derdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!