Bir sokak düşün,anılarını gömdüğün.
Bir park düşün,gözyaşlarını döktüğün.
Kefen beyazı bir gömleğin içinde,diilimden dökülen sözleri, tutuşan yüreğimi,paçavra olan hayalleri
Zor da olsa vazgeçmeye yemin etmiş beni düşün.
O yolu yürüdüm canım çıka çıka
Oysa konuşmak istiyordum bağıra çağıra.
Sağanak yağmurda ıslanıp,
Susuyorsam senin aşkınla.
Yüreğimin ortasındadır cehennem.
O başkasına yar olur,
Sen yarana bakar durursun.
Karanlıkta sargıları tek başına sarar.
Yine de o yarayı inatla kanatırsın.
Uzak dur,uzak tut ruhunu.
Kaybetme ışığını yanımda,
Gömülme ruhumun karanlığına.
Gülüşlerin eksilmesin yüzünden.
Hiç Heba etme uykularını,
Sessiz ve usulca kanıyor yüreğim.
En kötü ihtimaldir seni kaybedişim.
Viyana kadar güzel bir hayalsin,
Geri dönüp dayansam surlarına,
İltica eder misin yüreğimin kapılarına.
Başkalarının ruhunu ödünç alacağım,
Seni düşünerek sevmek üzere.
Geri vermek ümidiyle yanacağım.
Kimseleri koyamazken yerine.
Her gecenin sonunda seninle vedalaşırken,
Her sabah seninle günaydın diyorum hayata.
Çaresizlik bu başka tanımı yok.
Kader desem tanrı küser, fazla söze gerek yok.
Sigaraya veda edilmez, edemem.
Ellerini ilk tutan bendim ya hani,
Kalbin ısınmıştı, ilkbahar yağmurunda.
Gözlerinden akıp gitmişti yaşlar.
Bir parkta sarılmıştık ilk kez.
İlk kez sevildiğini hissetmiştin,
Oturuyordum ıssız ve karanlık odamda. Izdırap ruhumu kapz ediyordu.Yanı başımda duran masa çok kalabalıktı. Pişmanlıklarım, hatalarım, keşkelerim ve neyselerimle doluydu.
Göz perdemi kaldırdığımda oda sessiz ve zifiri karanlıktı o an ölmeyi o kadar çok diledim ki...
Bir şiir yazarsın,
Sayfaları barut,
Mürekkebi kan kokan.
Asıl ruhundur,bedeninden intikam alan.
Şimdi rahatlat vicdanını.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!