KORKUYORUM İNSANLAR KÖTÜ
Doğuyorum
Korkuyorum biliyor musun?
Bugün insanların arasına girdim
NEFESTİR VAKİT
Nefes durmuş, vakit hissiz,
Dişli dişliye yaklaşır
Bir saat var, yürür sinsi,
Nefes gibi, ince, izli.
ÖTEDEN ÖTE
Bu gün yine sessiz bir duygu çöktü üstüme
Dilim sağır bir tek sen varsın sesimde
Kelimeler boğamıza ağır ağır düğümlenir
ŞEHRİM
Bu şehirde yalnız dolaşılır
bakılacak pek de bi’ şeyler yoktur
Dar sokaklar, düzensiz, tozlu kaldırımlar
Ve Sessizliği yüreğe vuran bazalt taşlı duvarları var.
SENİ DÜŞÜNMEK
Rıha seni düşünmek,
Yaz sıcağında damlı gecelerde
Ay ışığı altında.
Damın serinliğinde,
SUSTURABİLSEM SENİ, KENDİMİ
Seni, susturabilse seni
Kalbime, gözlerime.
Seni yasaklayabilsem seni
Sabahıma, akşamıma,
VE İÇİMDE SEN
Vakit gecenin on ikisi
vakit karanlık
Bir ölü sanki
YAĞMUR VE GECE
Yağdı mı yağmur gece
Güneşin rengi kaybolur
Gece kendi gündüzünün ışığıyla aydınlanır
Süleyman’ın tahtına oturan güç olur
YAZMAK İSTİYORUM
Yazmak istiyorum,
Durmadan, yorulmadan,
Gecenin karanlığında, sabahın sessizliğinde…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!