Akrabalarım vardı vaktiyle hepsi birer akraba
Arkadaşlarım vardı vaktiyle hepsi iyi arkadaş
Dostlarım vardı bir zamanlar hepsi birer dost
Sevdiğim sevildiğim insanlar vardı vaktiyle bir birimizi severken
Meret bir kumardır biliyorum
Aslında oynamak istemiyorum
Elde avuçta bir şey güremiyorum
Bir umut diye oynuyorum
Belki ilk aşkımsın kendimi tutamıyorum
İlkmi sonmu olacak bilemiyorum
Resmin bile yok bende isteyemiyorum
Seni seviyorum vede özlüyorum
Elimde değil kalbimdesin biliyorum
Her biri ayrı bir ülkeden gözde
Geldiler konakladılar akdenizde
Kimileri ayrı ayrı yerlerde
Kimileri aynı bölgelerde
Geldiler güzel yerleri gördüler
Hani o akşam varya
Elimde bir demet beyaz gül
Ve sen kapıda bekliyordun
Beni görünce şaşırıp baktın
Ve dündüm sana ben
Beyaz gülleri uzattım
Bakıyorum bazen sigara içenlere
Dalıyorum, dalıyorum düşüncelere
Erkeği, bayanı, yaşlısı, genci
Dumanı içim, içim, ciğerlerine çekenlere
Soruyorum bazen kimilere
Ben hiç gülemedim gülmedim
İyilik nedirgüremedim gürmedim
Rahat huzur bilemedim bilmedim
Sana kalbim yandı heveslendim
En soğuk havalarda bile öşümedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!