Hangi şehrin sessizliği senin bu tiz çığlığını bana haykıran
Hangi şehir ki o seninle olduğundan bi-haber olan
Yıkanmak en arı sularında denizin
Arınmak tüm dertlerden
Varmak en büyüğüne aşkların
Bu sefer karşılık beklemek de yok
Biz denizi seviyoruz diye deniz de bizi sevecek değil ya
Varsın bu sefer dolu dolu yaşayalım aşkı
Elini bile sıkamadıktan sonra
Arkadan sallanmak içinse sadece bu eller
Masa başında, kağıt üstünde
Kalem oynatmaya yarayacaksa sadece
İnsan sevdiğinin, sevgisinin karşısında en büyük engel olarak mesafeyi görür bazen
Sonra anlar ki asıl engel mesafe değil sevdiği sandığıymış
Asıl aşılması gereken engel oymuş
fotoğrafın...
en büyük suç ortağım
ne zaman ki bırakacağım
dönüp dönüp fotoğrafına bakmayı
işte o zaman ya öleceğim
ya da sadece ben olup yaşayacağım
Kale gibiydik Furkan Bey,
Kapımız saç telleri ile bağlı.
Fethederken belki de ondandır, hiç zorlanmadılar.
Fethettiler bizi Furkan Bey!
Kaledeki askerleri birer birer öldürdüler Furkan Bey,
En karanlık gecenin bile yetmiyor gücü
Örtmeye güzelliğini
En acısı da
En şavklı günün de yetmiyor gücü
Gizlemeye bana olan sevgisizliğini
...
Tütün kokan nefesim
Bulsun ferahlığı nefesinde
Elimi, ayağımı titreten sensizlik
Yok olsun senlikte
Sen ki çaresisin
Tüm dertlerimin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!