Boynunu büküp gittin,
Geceleri uykumdan ettin,
Bende burada bittim,
Can kızım, canım kızım.
Seninle gelemedim,
Köyümde geçinemez oldum,
Söyleyecek sözüm vardı, yuttum
Gurbet eli mesken tuttum,
Çantamı alır, nereye olsa giderim...
Beton dökerim,
Elinde çay tepsisi dolanır durur,
Hiç üşenmez yapmaz gurur,
Yüzündeki tebessüm hep durur,
Bu gelende çaycı çırağı RAMAZAN.
Boş bulduğu zamanda yakar sigarasını,
Cehennem gibi yandım
Kömür gibi oldum
Divaneye döndüm
Kendimi mezarlıkta buldum
Yandı yüreğim yandı
Bir kız cevizin dalında,
Yemenisi başında,
Bak işte karşımda,
O da beni seviyor...
Önüme bir ceviz düşüyor,
Sabah kalktım açtım tamirhaneyi,
Hiç bilmedim gülüp eğlenmeyi,
Bende kendimi sanıyorum külhanbeyi,
Kütüğün üzerinde duran çay bardağı gibiyim.
Hey sana seslendim,
Duy sesimi,
Usulca yanıma geliver,
Bekleme artık benim keyfimi...
Yangın var yüreğimde,
Çok tatlısın
Dediklerimi yapmazsan gıcıksın
Biraz daha cesaret li olman lazım fena degilsin
Seni çok begendim herbişeyimsin
Ölmem sana ben ancak Seninle çok tatlı günler yaşarız
Beğeniyorum seni müthişsin
Kolonyaları dizdim yanyana,
Tedbirimi aldım anlayana,
Odaklandım televizyon kanalına,
Corono virüsü benden uzak dursun.
Virüs bu ne yapacağı belli olmaz,
"Akıllı kişi, nefsine hâkim olandır
Ölümden sonrası için çalışandır.
Aklını, iradesini, sabrını daima canlı tutandır
Zavallı kişi ise, nefsinin her türlü arzu ve isteklerine uyandır
Geçici dünyanın aldatıcı renklerine heves edenler, Nefislerinin peşine düşenler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!