Boğuluyorum,
Daha zehr-i mârını içmeden,
Cehennemi görüyorum.
Katre katre beter oluyorum.
Düşlerinle kol kola,
Yolundan yürüyorum.
Cansız köşe başında kokar leşim,
Yüreğimde aşkın, ruhum teslim.
Vurgundum gün yüzüne, diyemedim.
Kefenimi tez getir
Üşüyorum anne.
Ta yarınlardan gelen ütopik düşe benzer,
Gelir ta orta yerine çöker içimin.
Çocukça oyunlar oynar,
Taş sektirir gözlerimde,
Kirpiklerimden sallanır,
Bebekliğimin ninnilerini fısıldar kulağıma.
Ve...
Tanrı insanı yarattı!
Sabahın kızılına,
Gecenin soğuk yüzüne,
Mevsimlerin zamanına,
Kısaca,
Rüzgarı sordular,
-Aşka nefes dedim.
Yağmuru sordular,
-Aşkın gözyaşı dedim.
Güneşi sordular,
-Aşkın ateşi dedim.
Tanımsızım bugün ve çarpmada sıfır,
Bütün kavramlarım soyut ve avuçlarım boş,
Nicedir tutulmaz saatimde akreple yelkovan,
Takvimlerim çıldırmış ya da aklını kaçırmış,
Günleri üç ileri beş geri adımlarım çaresiz.
Tamam anladım sus artık,
Gözlerinden akan gözlerim olmasın.
Umut fakirin ekmeğiydi biliyorduk,
Ve fakirdik ekmek alamayacak kadar,susuyorduk.
Ve ekmek olmakta kolay değildi fakire,
Bunu Şimdilerde iyi bilmiyorduk.
Şiirlerimin öksüz kızı
Bahar renkli sevdiğim;
Hangi tarafını yazayım bilmem ki,
Yada eteğinin neresinden tutayım.
Ellerimin ateş parcası,
Olmasa da olurdu,
Gökyüzünde mavi,
Baharda yeşil,
Kışta beyaz,
Güzde sarı...
Okyanuslar kızıl da olabilirdi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!