Mediha,sanal âlemde tanıştığım bir arkadaş..
Edebiyat’a meraklı,şiirlerinin hepsi AŞK..
Dertlerimin ortağıdır,sohbetinden zevk alırım;
İki satır bişey yazsa,okur,hayrette kalırım! ..
Hayat dolu..Cıvıl-cıvıl,şen kahkalarla güler;
Arkadaşlığı saygılı,sevgisiyle mutlu eder..
“..Kız oğlandan on yaş büyük,üstelik te nişan atmış..
Pis günahları boynuna,derler ki nikâhsız yatmış! ..”
ALLAH’tan korkmaz-utanmaz,bakmaz kendi evlâdına! ;
Bakmışsın ki böyleleri,kendi anasını satmış .
Aileler hoşgörüyle davranmazlar..İpler kopar! ..
ÖLÜM..Bukadar zor mu ki..? YAŞAM..Bukadar mı tatlı..?
Ba’zıları,yaşamakta neden bukadar inatlı..?
Sefalet,açlık,hastalık,ıstırap dolu o yıllar.! .
Beyinsiz bir (ONBAŞI) nın sebep olduğu yıkımlar..!
” ENÜSTÜN IRK BİZİZ..” Deyip,YAKILAN BİNLERCE İNSAN..
Alaman SS.’ LERİNİN GÖZLERİNİ BÜRÜYEN KAN..!
“..Düşünmekten utanmıyorsan,söylemekten de utanma..” MONTAİGNE
——
Hanımefendi sanırsın,omuzunda ipek bir şal,
Endamı, gül fidanından koparılmış bir ince dal..
“Alçakları ben yarattım! ” edasında bakışları,
UNUTSAN DA,ANMASAN DA,GELMESEN DENE,NE YAPSAN DA;
HAYALİNİ SÜRÜKLEYİP SENİ BANA GETİRİRLER…
———-
Hayallerimi süsleyen kirpiğinin nakışları,
Bir GELİN’in,biraz ürkek,mutlu adım atışları;
Mitolojik Tanrıça’nın,kumsalda uzanışları…
” Aşık’a ta’n etmek olmaz,mübtelâdır neylesin! ”
NEF’î ‘nin bu mısra’sında küçük bir değişiklik yapsak:
” Aşık’a ta’n etmek olmaz,neylesin ki? mübtelâdır! .”
desek ve gerisi de şöyle olsa:
————————————————-
Kiminin bakışlarına tekrar-be tekrar bakılır,
…
” YAŞLILIK TA BİR KONUKTUR..” günü gelir- çeker gider..
Her insana nasip olmaz,gittiğinde herşey biter..
AHİRET’e varan yolda,sen de bir hayli yol aştın;
ALLAH’ına sığın hele..Ola ki seni affeder…
Kaybettiklerimiz Hayat’sa,
Ya elde kalanlar nedir? .
Hele ki kaybetmeyesin;
Herşey birer bahanedir..
—————————————–
Gevezinin teki kadın,yolüstünde lâfa dalar,
Tek başıma,dertlerimle,acılarımla yaşadım..
Bir paylaşan olur diye hiçbir umut taşımadım..
Neler geldiyse başıma,paylaşmadım hayli zaman,
Felek,üstüste vurdu da! .Göz açtırmadı bir zaman.!
—-
Yüreciğim kan ağlarken,(derdim şu’dur..) da demedim;
Kimilerinin hayatı,hay-u huy ile geçmiştir,
Kendi hâlinde,sükunet içerisinde bitmiştir…
Kimileri yaşamboyu,tatlı canından bezmiştir!
Hep,Feleğe kahrederek,Kadere küskün gezmiştir…
Ba’zılarının yılları,geçmiş birbirinden elim!
Kiminin her bir saati,bitmiş ötekinden vahim! .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!