–
Nekadar yaşarsan yaşa,insanoğlu ölümlüdür..
Benim hayatım da, aynen böyle iki bölümlüdür:
-
İlk bölümde,zor yaşanmış,tam yirmiyedi yıl vardı…
Ekmek vesikaylaydı da,hanelerde uyuz vardı! …
Ne beklemiştim Hayat’tan,çok şeyler mi istemiştim? ..
Bir gülüş ve bir tebessüm..Arka çıksın mı demiştim? ..
Çelmeler taktı ansızın! .Kahpelik beklememiştim…
Tuş etmeseydi yeterdi; kara yere serdi beni! ..
–Ne zenginlik ne de mal-mülk,biraz hoşgörü demiştim..
–Biraz yüzümü güldürsün,başka şey istememiştim..
HANİ BİR SÖZ VARDIR:
” HAYAT-MEMAT MES’ELESİ’dir! .” Denilir ya.
Hayat:malûm HAYAT,Memat: o da ÖLÜM..
” ÖLÜM,KALIM MES’ELESİ’dir.! .” kabilinden..
Hah işte o söze uygun bir hikâyedir bu şiirim.
——————————————
Sen hiç hasret yaşadın mı? Ben hasretlerde yanarken…
Gurbet nedir,hiç tattın mı? .Ben gurbetlerde yaşarken..
Karanlıklarda kaldın mı? .Benim Güneşim solarken…
Yalnız kaldın mı hayatta? .Ben yapayalnız yaşarken…
Acı nedir,bilir misin? .Kâlbim acıyla dolarken! …
İzbelerde,senden uzak..Asude hayat umarken;
“..İNSAN ÖZGÜR DOĞAR, ANCAK HERYERDE ZİNCİRLİ DURUMDA..”
———— J.J.ROUSSEAU
Hayat zincirini kırıp,kaçıp-uzaklaştığımda,
Beni bir köpek zannedip,ardımdan taş atan olur! ..
Yazdığım tüm şiirlere yüreğimi kattığımda,
AŞK üstüne yazdıklarım tüm âleme ayan olur..
Insan bir kerre severmiş...
———————–
” Insan bir kerre severmiş..” derlerse de büyük yalan..
Neden dersen? doğru olsa ben üç kerre sever miydim..?
Sorma birinci AŞK’ımı…Hayali’dir bende kalan…,
Aradan onyıl geçmeden, aldı beni,benden alan! ..
Çok sıkıntılı bir an’ımda,CANDOST’tan nasihat:
“..HÜSN-Ü GÜZEL’E GİT! ..” öyle diyor Dost.
——————————————
Hüsn-ü Güzel’e gidince kederim mi azalacak? ..
Gene hüzünlüyse dönüş..Tekrar gitsem ne olacak?
Ruhum mu aydınlanacak,kâlbim mi ferahlayacak?
İbranice, (İyilik ve rahat,bereket) demektir..
Yahudi’nin kitabında,YUSUF,(Artıran) demektir..
İbrahim henüz çocukken,birgün puthaneye girmiş..
PUTLARDAN BİR TANESİNİ DEVİRİP,YERE İNDİRMİŞ …
“ Sen mi kırdın? ! ” diyenlere,bir başka put’u göstermiş..
“..O bir cansız,nasıl kırsın? ! ..” diyenlere şöyle demiş:
“..Senden başkasıyla düşüp-kalktımsa,zannetme
onlar’a gönlüm takılır..Akşam olup,Güneş çekilin-
ce gözden yerine biraz aydınlık için heryere kan- (*)
diller yakılır..” Hz.MEVLANA
———————————————-
Senden başka ne sevgilim,ne de başka bir GÖZDE’m var…
Şu Karakış’ın başında,
Zemherir’in ayazında,
Denize karşı,kumsalda..
Adeta yanıyor tenim;
Tut,bak sıcacık ellerim,
Öylesine rahat gönlüm,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!