Senin belirsizliklerin hep vardı
Kuş uçsa bile kanadından şüphen hep vardı
Ben sınırsız sevgiyi sunarken
Zerre kadarını bulmak nasip olmadı.
Haklısın! Sana ben affet diyemem
İnsanım ama, dayanmak zor sensizliğe
Susmak hiç bu kadar öldürmedi daha önce.
Son bir şans. Bir kere!
Bakma öyle gözlerime
Yangını bitmiş aşkın közleri hâla üzerimde
Ki öyle bir aşktı ki bu
Yağan yağmurdan bilirim
Kırılan kanatların külleri yağdı üstüme
Hep isterdin aşk hep
Doyumsuzdun, az biraz tutarsızdın
Sevmiyorsun desem yanılmam herhalde
Çünkü sevmeyen kadın, tahammülleri zorlamaz bence.
Tamam artık bitti
Beyaz kağıtlar yerine kara kalem resimler geldi
Duygu yüklüydük ama karamsar olduk
Sevgi doluyduk ama kin dolduk
Böyle kararsız bittik işte
Gururluyduk ama rezil olduk.
Söyle papatyalara seni sevsin
Her iki ihtimalden biri "sevmiyorum" diyecekse, dayanamam bu acıya bilesin...
Kabul etmem,
Yüzüne özenle bırakılmış tebessümün
Sen incilme diye susan sözlerin gönlü kalır diye,
Bir de söz veririz kendimize
Bir daha asla yapmayacağım diye.
Sen asla söz verme
Elin kırılsa, ağzın yamulsa bile,
Her insan cayıyor elbet söz de sözünde.
Başladım bir güne daha
Yokluğunda...
Elime aldım mürekkebi
Yaladım,yuttum karanlığında...
Gözlerimi açtım bekliyorum da seni
Gözlerini görmek umuduyla.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!