İnanmıyorum hayata!
Verdiğin onca çaba karşısında
Üzülen yine sensin ama.
Kalp kırıldı, özür dilemenin anlamı yok!
Defalarca yapılan hatadan sonra
Gelip ağlasan bile bi anlamı yok.
Anlamıyorum...
Senin beni anladığın gibi anlamıyorum.
Gel demiyorum sana çünkü kararlısın kararında.
Git de demiyorum sana, toplamışsın bavulunu nasılsa!
Aynı evde doğup büyümüşüz
Aynı yemekten yeyip
Aynı oyunları oynamışız
Biz kardeşiz çünkü,beraber gülüp ağlamışız.
Oyuncaklar için hep mi kavga eder ya insan?
Paylaşamadığımız çikolatalar için küsüm deyip.Akşam beraber nasıl yatabilir insan.
Sus artık, ağlama istersen.
Kirpiklerinde taşıyamıyor göz yaşlarını zaten!
Bu şehirde sevmiştim seni?
Sıcak rüzgarlara sor istersen anlatırlar geçmişi.
Dudaklarınla anlat kendini,
tutsağın olmaya o kadar muhtacım ki.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!