Ne üzer insanı bilir misin?
O ağladığında... sen yıpratırsın kendini
Ne üzer insanı bilir misin?
Sen bir '' ah desen ''
O '' of çeker gider. ''
İşte bu seni senden eder.
Herkes gibi yaşayamıyorum aşkı
İçime atıp öylece susamıyorum, dayanamıyorum
O unuttu seni, sen de unut diyemiyorum
Ne yalan söyleyim, özlüyorum.
Söz dinletemiyorum kalbime
Aşka inat sanki gülmen
Keskin bir çizgidir çekip gitmen.
Yaralı serçe gibi savunmasızdır sevmen
Yırtıcı hayvan sanki sözlerin, küfürleri söverken.
Nefesim sana değmediyse
Emin ol başka tenlere de değmedi.
Hep arzularken seni...
Korktum! Senin aşkının ateşinden, yanmaktan korktum.
Korkak aşkım, kuş gibi çaresiz uçuşların
Kaçsan da bu sonbahar şehrinden, özlemez mi dudakların?
O gün gözlerine dik dik bakıp
Seni sevmiyorum derken, latife ettim sadece.
Kalbim sıcakken hala ateşinle
Bakma öyle! Ateşlerin için de buz yakışmaz bize.
Yanlış anladın, '' Latife ettim sadece. ''
İnsan dediğinde biraz vicdan olmalı
Her gün birileri ölüyorsa bu ülkede,
Kader değil yaşananlar!
Vicdansızlıktı...
Aslan gibiydi
Her bir işçi alın teriyle güzeldi
Öyle bir gün geldi ki!
Kan,can hepsi bedeni terk etti
Ancak duyulan acı
O hâla dinmedi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!